-
1 adventus
adventus, ūs ( gen. adventi, Ter. Phorm. 1, 3, 2; cf. Prisc. p. 712 P.), m. [advenio], a coming, an approach, arrival (class., also in plur.).I.A.. Lit.: Beluarum [haec] ferarum adventus ne taetret loca, Pac. ap. Non. 178, 8 (Trag. Rel. p. 114 Rib.):B.adventum Veneris fugiunt venti,
Lucr. 1, 7:in adventu Titi,
Vulg. 2 Cor. 7, 6:ad urbem,
Cic. Mil. 19:in urbes,
id. Imp. Pomp. 5:ut me levārat tuus adventus, sic discessus afflixit,
id. Att. 12, 50:praestolabor adventum tuum,
Vulg. Judic. 6, 18:adventibus se offerre, i. e. advenientibus obviam ire,
Cic. Fam. 6, 20:lucis,
Sall. J. 96:consulis Romam,
Liv. 22, 61 fin. —Sometimes of the approach of an enemy:nisi adventus ejus appropinquāsset,
Nep. Iph. 2; so Cic. Rep. 2, 3, 6; Vulg. 2 Macc. 14, 17.—Transf., the state of having arrived, an arrival, the being present by arriving (cf. advenio, B.):II.quorum adventu altera castra ad alteram oppidi partem ponit,
Caes. B. C. 1, 18:horum adventu tanta rerum commutatio est facta,
id. B. G. 2, 27.—Fig.:adventus in animos et introitus imaginum,
Cic. N. D. 1, 38, 105:malorum,
id. Tusc. 3, 14:exspectantes adventum gloriae Dei,
Vulg. Tit. 2, 13:nuptiarum,
Paul. Sent. 2, 21. -
2 adventus
adventus, ūs, m. (advenio), I) die Ankunft, das Eintreffen, Auftreten, die Anwesenheit, der Besuch, von Soldaten = der Anmarsch, das Anrücken (Ggstz. discessus, decessio, abitus, profectio, reditus), adv. tuus, Cic.: adv. meus reditusque, Cic.: adv. hospitum, Cic.: alienarum gentium, Einwanderung, Tac.: viri, Heimkehr, Hor.: adv. repens, (Ggstz. adv. exspectatus) Cic.: adv. necopinatus, Liv.: m. Ang. wohin? nocturnus ad urbem adv., Cic.: ad Italiam Hannibalis adv., Eutr.: ad Pompeium noster adv., Cic.: ipsorum adv. in urbes sociorum, Cic.: Pyrrhi in Italiam adv., Liv.: C. Laelii classisque adv. in Africam, Liv.: consulis Romam adv., Liv. – m. Ang. mit wem? Deiotari adv. cum suis omnibus copiis, Cic. – im Plur., adventus mei, Cic. u. (Ggstz. profectiones meae), Plin. ep.: invitationes adventusque nostrorum hominum, Cic.: adv. hostium non modo exspectati, sed etiam repentini, Cic.: meton. adventibus se offerre, sich diesen Leuten schon auf dem Wege in die Arme werfen, Cic. ep. 6, 20, 1. – adventus alcis appropinquat, Cic.: adventum alcis exspecto, Cic.: cetera multitudo e muris adventum imperatoris Romani regisque prospeculabatur, Liv.: praedonum adventum significabat ignis e specula sublatus, Cic. - v. Lebl., secuturae classis adv., Sen.: classis adv. Oreum (nach O.), Liv.: pedum, das Nahen der Füße, die Fußtritte, Verg.: adv. lucis, Sall.: solis, Plin.: veris, Hor.: adv. in animos et introitus imaginum, Cic. – II) übtr.: adv. nuptiarum, ICt.: adv. malorum, Ausbruch, Cic. – / Genet. adventi, Ter. Phorm. 154.
-
3 adventus
adventus, ūs, m. (advenio), I) die Ankunft, das Eintreffen, Auftreten, die Anwesenheit, der Besuch, von Soldaten = der Anmarsch, das Anrücken (Ggstz. discessus, decessio, abitus, profectio, reditus), adv. tuus, Cic.: adv. meus reditusque, Cic.: adv. hospitum, Cic.: alienarum gentium, Einwanderung, Tac.: viri, Heimkehr, Hor.: adv. repens, (Ggstz. adv. exspectatus) Cic.: adv. necopinatus, Liv.: m. Ang. wohin? nocturnus ad urbem adv., Cic.: ad Italiam Hannibalis adv., Eutr.: ad Pompeium noster adv., Cic.: ipsorum adv. in urbes sociorum, Cic.: Pyrrhi in Italiam adv., Liv.: C. Laelii classisque adv. in Africam, Liv.: consulis Romam adv., Liv. – m. Ang. mit wem? Deiotari adv. cum suis omnibus copiis, Cic. – im Plur., adventus mei, Cic. u. (Ggstz. profectiones meae), Plin. ep.: invitationes adventusque nostrorum hominum, Cic.: adv. hostium non modo exspectati, sed etiam repentini, Cic.: meton. adventibus se offerre, sich diesen Leuten schon auf dem Wege in die Arme werfen, Cic. ep. 6, 20, 1. – adventus alcis appropinquat, Cic.: adventum alcis exspecto, Cic.: cetera multitudo e muris adventum imperatoris Romani regisque prospeculabatur, Liv.: praedonum adventum significabat ignis e specula sublatus, Cic. - v. Lebl., secuturae classis adv., Sen.: classis adv. Oreum (nach O.), Liv.: pedum, das Nahen der Füße, die Fußtritte,————Verg.: adv. lucis, Sall.: solis, Plin.: veris, Hor.: adv. in animos et introitus imaginum, Cic. – II) übtr.: adv. nuptiarum, ICt.: adv. malorum, Ausbruch, Cic. – ⇒ Genet. adventi, Ter. Phorm. 154.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adventus
-
4 adventus
1) прибытие, приход, приезд ( alicujus C)2) нападение, нашествие, вторжение (hostium C; a. alienarum gentium T)3) наступление, приближениеa. lucis Sl и solis PM — рассветa. veris H — наступление весныa. pedum V — приближение шагов4) появление, возникновение ( imaginum in animos C) -
5 Anbruch
Anbruch, a) des Morgens, Tages, lucis adventus (die Ankunft des Tageslichts). – lucis ortus. prima lux (Sonnenaufgang). – gegen A. des Morgens od. Tages, sub lucis ortum; ad lucem; luce appetente od. iam appropinquante: bei od. mit A. des Morgens od. Tages, primā luce; ubi primum illucescit (illuxit): vor A. des Morgens od. Tages, ante lucis adventum; ante lucem. – b) des Abends, der Nacht, prima nox (Anfang der Nacht). – bei A. des Abends, primo vespere; primā (ergänze horā) vesperi; cum iam advesperasceret: bei A. der Nacht, primā nocte: inclinato in vesperum die; ubi nox appetiit.
-
6 Рассвет
- Aurora; diluculum; adventus lucis, solis;• на рассвете, с рассветом - albe(sce)nte caelo; surgente die; prima luce;
• с самого же рассвета - statim a prima luce;
• задолго до рассвета - bene ante lucem;
См. также в других словарях:
DOMINICA — I. DOMINICA seu Dies Dominicus, prima hebdomadis dies, Dies lucis et Dies panis Chrisost. de Resurr. Regina et princeps dierum, Iacobo; dierum Domina Sophron. Dies pacis. Theod. Studitae: Graecis Κυριακὴ, Α᾿ναςτάσιμος, βασιλὶς καὶ ὕπατος τῶ… … Hofmann J. Lexicon universale
Second Coming of Christ — Second Coming redirects here. For other uses, see Second Coming (disambiguation). Part of a series on Eschatology … Wikipedia
Traditional Ambrosian Rite — This article is about the form of the Ambrosian Rite used before the Vatican II; for an explanation of the history and of the current form of this Rite, see Ambrosian Rite. Traditional Ambrosian Rite is the form of the Ambrosian Rite used before… … Wikipedia
Ambrosian Liturgy and Rite — • The liturgy and Rite of the Church of Milan, which derives its name from St. Ambrose, Bishop of Milan (374 397) Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Ambrosian Liturgy and Rite Ambrosian Liturgy and Rite … Catholic encyclopedia
Jiri Laburda — Jiří Laburda (* 3. April 1931 in Soběslav) ist ein tschechischer Komponist. Die Liebe zur Musik wurde ihm elterlicherseits vorgelebt und von seinen Lehrern in Soběslav gefördert. Starken Einfluss auf seine musikalische Entwicklung nahmen auch die … Deutsch Wikipedia
Jiří Laburda — (* 3. April 1931 in Soběslav) ist ein tschechischer Komponist. Die Liebe zur Musik wurde ihm elterlicherseits vorgelebt und von seinen Lehrern in Soběslav gefördert. Starken Einfluss auf seine musikalische Entwicklung nahmen auch die Komponisten… … Deutsch Wikipedia
Laburda — Jiří Laburda (* 3. April 1931 in Soběslav) ist ein tschechischer Komponist. Die Liebe zur Musik wurde ihm elterlicherseits vorgelebt und von seinen Lehrern in Soběslav gefördert. Starken Einfluss auf seine musikalische Entwicklung nahmen auch die … Deutsch Wikipedia
Johann Joseph Seyler — (* 24. Oktober 1669 in Bayreuth; † 7. November 1719 in Berg (Oberfranken)) war ein deutscher Pädagoge und evangelischer Theologe. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 Literatur … Deutsch Wikipedia
Grandes antiennes « Ô » de l'Avent — Chant grégorien Plain chant Neumes Modalité grégorienne … Wikipédia en Français